|
نگاهي به زندگي و تلاش عباس يميني شريف
باغبان گل‌هاي ایران زمين  علی روستائی
|
در تيرماه سال جاري در سالن استاد ناصري واقع در خانه هنرمندان ايران، فيلمي مستندبه نام «نغمه سراي كودكان» از زندگي و فعاليت زنده‌ياد عباس يميني شريف شاعر پرآوازه كودك و نوجوان ديدم كه براي ساعاتي مرا از دنياي شلوغ و پر مشغله بزرگسالي كند و به ايام پاكي و شيرين كودكي برد.
اين فيلم به طور مستقيم به زندگي و فعاليت‌هاي اين شاعر نگاه داشت و به طورغير مستقيم نظري بر تاريخ شكل‌گيري آموزش و پرورش ايران در 100 سال گذشته. اين مستند كه با همت هومن يميني شريف (فرزند شاعر) به عنوان تهيه كننده، و هومن ظريف به عنوان كارگردان،تهيه شده بود تلاش كرده بود تا به زواياي کمرنگ زندگي اين مرد بزرگ بپردازد و الحق در راستاي اين نظر از عهده برآمده بود.
پس از نمايش فيلم با خود گفتم بجاست ما نيز يادي از اين شاعر مهربان كنيم كه روزي با نوشته‌هايش ايام گذرانديم و هنوز مي‌گذرانيم.من معتقدم سخن گفتن از كساني كه تا مغز استخوان به آنها بدهكاريم بخشي از تعهدات ماست. نوشتن و گفتن از كساني كه در رشته‌هاي گوناگون فرهنگي و علمي در هر سرزمين، اولين گام‌ها را برداشته و به نوعي آغازگر بوده‌اند. اين افراد هميشه به دليل آنكه معلمي پيش از خود نداشته‌اند در حصول نتايج، دچار ملالت‌ها، مرارت‌ها و گاه مخالفت‌هاي شديدي بوده‌اند. آنان الگوي مشخصي نداشته‌اند تا با نگاه و توجه به آن بتوانند حركت كنند، همچنين مردم نيز به دليل آن كه تجربه خوانداري و شنيداري‌اي از اين دست نداشته‌اند اغلب با اين افراد نوآور و راه‌باز كن مخالفت كرده‌اند، اما تاريخ نشان مي‌دهدكه اين اشخاص با اراده‌اي پولادين به ادامه راه پرداخته و افقي تازه بر ديدگان مردم باز كرده‌اند.
عباس يميني شريف يكي از اين افراد است. بی‌ترديد، شعرهای کودکانه وي را بايد نقطه عطفی در شعر کودکانه ايران دانست. او نخستين شاعر کودکان است که علاوه بر سرودن شعر برای کودکان،دارای نظريه و به تعبيری تئوری شعر بود. كوشنده‌اي كه تقريبا محال است كسي را سراغ بگيري كه لااقل يكي از سروده‌هايش را نخوانده و نشنيده باشد. تنها شنيدن نام وي براي بسياري يادآور يك نوستالژي شيرين است.
عباس یمینی شریف در اول خرداد سال ۱۲۹۸ در محله پامنار تهران به دنیا آمد. دوران کودکی و نوجوانی او در «دربند» گذشت. در سال ۱۳۱۷ در دانشسرای مقدماتی به تحصیل پرداخت و در سال ۱۳۲۱ اولین شعرش برای کودکان در مجله «نونهالان» منتشر شد. وي با ابراهیم بنی‌احمد مجله بازی کودکان را منتشر کرد. رفته رفته اشعار او به رسميت شناخته شد و در کتاب‌های درسی دوره ابتدایی ایران وارد شد. یمینی شریف در سال ۱۳۳۲ با بورس دولتی به آمریکا اعزام شد و یک سال در دانشگاه کلمبیا به تحصیل دوره تخصصی در آموزش کودکان پرداخت و درجه فوق لیسانس دریافت کرد.وي پس از بازگشت از كلمبيا دبستان روش نو را با همسرش توران مقومی پایه گذاشت که بعدها با گسترش فعالیت به مجموعه آموزشی از کودکستان تا پایان دوره راهنمایی تبدیل شد. آنان تا سال ۱۳۵۸ آن مؤسسه را اداره کردند.در دی ماه سال ۱۳۳۵ به پیشنهاد جعفر بدیعی اولین شماره مجله کیهان بچه‌ها از طرف مؤسسه کیهان انتشار یافت. جعفر بدیعی سردبیر و عباس یمینی شریف مشاور این نشریه بودند. جعفر بدیعی بعدها به عنوان صاحب امتیاز و عباس یمینی شریف به عنوان مدیر مجله معرفی شدند. آنان تا سال ۱۳۵۸ با موسسه کیهان همکاری داشتند. يادش گرامي و سبز باد.
اين فيلم به طور مستقيم به زندگي و فعاليت‌هاي اين شاعر نگاه داشت و به طورغير مستقيم نظري بر تاريخ شكل‌گيري آموزش و پرورش ايران در 100 سال گذشته. اين مستند كه با همت هومن يميني شريف (فرزند شاعر) به عنوان تهيه كننده، و هومن ظريف به عنوان كارگردان،تهيه شده بود تلاش كرده بود تا به زواياي کمرنگ زندگي اين مرد بزرگ بپردازد و الحق در راستاي اين نظر از عهده برآمده بود.
پس از نمايش فيلم با خود گفتم بجاست ما نيز يادي از اين شاعر مهربان كنيم كه روزي با نوشته‌هايش ايام گذرانديم و هنوز مي‌گذرانيم.من معتقدم سخن گفتن از كساني كه تا مغز استخوان به آنها بدهكاريم بخشي از تعهدات ماست. نوشتن و گفتن از كساني كه در رشته‌هاي گوناگون فرهنگي و علمي در هر سرزمين، اولين گام‌ها را برداشته و به نوعي آغازگر بوده‌اند. اين افراد هميشه به دليل آنكه معلمي پيش از خود نداشته‌اند در حصول نتايج، دچار ملالت‌ها، مرارت‌ها و گاه مخالفت‌هاي شديدي بوده‌اند. آنان الگوي مشخصي نداشته‌اند تا با نگاه و توجه به آن بتوانند حركت كنند، همچنين مردم نيز به دليل آن كه تجربه خوانداري و شنيداري‌اي از اين دست نداشته‌اند اغلب با اين افراد نوآور و راه‌باز كن مخالفت كرده‌اند، اما تاريخ نشان مي‌دهدكه اين اشخاص با اراده‌اي پولادين به ادامه راه پرداخته و افقي تازه بر ديدگان مردم باز كرده‌اند.
عباس يميني شريف يكي از اين افراد است. بی‌ترديد، شعرهای کودکانه وي را بايد نقطه عطفی در شعر کودکانه ايران دانست. او نخستين شاعر کودکان است که علاوه بر سرودن شعر برای کودکان،دارای نظريه و به تعبيری تئوری شعر بود. كوشنده‌اي كه تقريبا محال است كسي را سراغ بگيري كه لااقل يكي از سروده‌هايش را نخوانده و نشنيده باشد. تنها شنيدن نام وي براي بسياري يادآور يك نوستالژي شيرين است.
عباس یمینی شریف در اول خرداد سال ۱۲۹۸ در محله پامنار تهران به دنیا آمد. دوران کودکی و نوجوانی او در «دربند» گذشت. در سال ۱۳۱۷ در دانشسرای مقدماتی به تحصیل پرداخت و در سال ۱۳۲۱ اولین شعرش برای کودکان در مجله «نونهالان» منتشر شد. وي با ابراهیم بنی‌احمد مجله بازی کودکان را منتشر کرد. رفته رفته اشعار او به رسميت شناخته شد و در کتاب‌های درسی دوره ابتدایی ایران وارد شد. یمینی شریف در سال ۱۳۳۲ با بورس دولتی به آمریکا اعزام شد و یک سال در دانشگاه کلمبیا به تحصیل دوره تخصصی در آموزش کودکان پرداخت و درجه فوق لیسانس دریافت کرد.وي پس از بازگشت از كلمبيا دبستان روش نو را با همسرش توران مقومی پایه گذاشت که بعدها با گسترش فعالیت به مجموعه آموزشی از کودکستان تا پایان دوره راهنمایی تبدیل شد. آنان تا سال ۱۳۵۸ آن مؤسسه را اداره کردند.در دی ماه سال ۱۳۳۵ به پیشنهاد جعفر بدیعی اولین شماره مجله کیهان بچه‌ها از طرف مؤسسه کیهان انتشار یافت. جعفر بدیعی سردبیر و عباس یمینی شریف مشاور این نشریه بودند. جعفر بدیعی بعدها به عنوان صاحب امتیاز و عباس یمینی شریف به عنوان مدیر مجله معرفی شدند. آنان تا سال ۱۳۵۸ با موسسه کیهان همکاری داشتند. يادش گرامي و سبز باد.